پدیده اجتماعی- فرهنگی فوتبال، در هر جا به نحوی خود را بنمایش در می آورد؛ شعارها، رفتارها، گمانه زنی ها، زیبایی شناسی رنگ وطرح، پرچم، موسیقی، هواداران، پایکوبی ها، خاطره ها ولحظه ها، قهرمان ها وضد قهرمان ها، برنده ها وبازنده ها، امید ها ویأس ها، تبلیغات و تکنولوژی در تمام عرصه هایش، برخی مؤلفه های این ورزش همه جانبه و تصویری در دنیای ما بشمار می روند.

  الان در بسیاری از سایت های ورزشی  شمارش معکوس ساعت و دقیقه و ثانیه  های باقی مانده به  این رویداد  نمایش داده می شود. رویداد، باحضورتیم های 32  کشور ، روز  بیست و دوم خرداد با دیدار برزیل میزبان و هم گروهش کرواسی در ورزشگاه آرنا کورینتیانس شهر سائوپائولو و خانه های میلیاردها علاقمند فوتبال آغاز می ‌شود.  تا جهان شاهد رقابتی ورزشی، فرهنگی و نشانه شناختی بین  ماسک ها، پرچم ها ، چهره ها و رفتارها باشد. نخستین بازی ایران در گروه F با نیجریه روز 26 خرداد در ورزشگاه 28 هزار نفری بایکسادا  شهر کوریتیبا ، ساعت یازده و نیم شب در ایران قابل مشاهده است.

 

 انبوه گزارش های تلویزیونی و کلیپ ها، ابداع های تصویربرداری، تنوع دوربین ها  و تنوع حرکت درون استادیوم ها، پخش ماهواره ای و دست آخر فیلم های مستند از گریه ها وشادی ها، موقعیت ها و هیجان ها و نمادهای ملی و قومی، وجهی دیگر از این ورزش است. فیفا تا کنون پانزده فیلم مستند را بطور رسمی تأئید کرده است. اولین اش متعلق به بازی های سال 1954 سوئیس است. همچنین برای نخستین بار از بازی های جام جهانی لندن 1966 یک فیلم  مستند رنگی ساخته شد. زمانی که تلویزیون  هنوز مونوکروم بود[1]. فیلم مستند  " گل!" (به کارگردانی راس دِوِنیش و آبدین دینو -1967) با  117دوربین از بازی های 15 کشورفیلمبرداری شد.[2] مستند ها، نمایشگر وضعیت تکنولوژیک، ابداعات هنری از سویی و تغییرات اجتماعی از سوی دیگراند. از  آن جمله است فیلم " فوتبال ایران در سفری بزرگ" ساخته  غلامرضا جنت خواه دوست ( ازبازی های مقدماتی و حضور ایران در جام جهانی آرژ انتین _ خرداد تا تیرماه 1357) به مدد یک داستان ساده با شرکت  همایون نو بخت و  حبیب الله روشن زاده

فیلمبردار ها : رضا جلالی، فریدون میرفخرایی، توفیق ابراهیمی، مهدی شکیبا   

تدوین صدا و تصویر: مقصود قائم

  این فیلم  به نحوی محصول اوایل انقلاب هم هست. فیلم مستند فوتبال ایرانی ساخته محمود رضا رضایی در باره شکست در راه یافتن به جام جهانی 2002 است.    

  فیلم فوتبال ایرانی قبل از جام جهانی 2002، لحظه های مهمی از حیات یک ملت را که در حسرت راه یافتن به جام جهانی بود ثبت کرده است . فوتبال آنقدر مهم نیست که مردمان، سخنان، اشتیاق ها و آرزو ها مهم اند! چرا انبوهی از مردمان یک کشور دعا می کنندتیم اش برنده شود؟ معنای اشتیاق روانی برای پیروزی چیست؟این سؤال ها طرح می شود . پاسخی در میان نیست . چرا در این سال ها ما نیاز به برد داشتیم؟

علی دایی بهترین گلزن تیم ملی ایران، در آن لحظه عصبانی است  و وقتی در جمع هوادارانش، دست کسی را پس می زند و لباس خود را می کِشد ومیگوید " اَه"  احساس درونی اش از شکست را می پراکند . همچنین تصویر میروسلاو بلاژویچ، سرمربی کروات تیم ملی   در هتل که فردی می خواهد با او عکس بگیرد حاکی از رها شدگی تیم است . شخصی می گوید : سرمربی ایران انگیزه اش را از دست داده بود " . این سخن به چه معناست؟حتی بدون تفسیر این کلام هم فیلم فوتبال ایرانی، اثر مهمی باقی می ماند. می دانیم که چرا بعد از بازی با بحرین محمد بوقی گریه می کند ؟ چرا مرد جوانی می خواهد سر بر صندلی بکوبد؟ ما کم وبیش می دانیم که معنای برنده شدن چیست. اما می دانیم که چرا باختن این قدر خودشرا فاجعه بار می نمایاند؟ فیلم این رفتار ها را توضیج نمی دهد ولی ثبت کرده و کار ثبت وضبط اش عالی است . همچنان که فیلم ساعت 25 سیف الله صمدیان، یک لحظه تاریخی دیگر را ثبت کرده است. زمانی که خداداد عزیزی در ملبورن به تیم استرالیا گل زد و خیابان های تهران سر اپا نشناخت.

وقایع مهم جام جهانی، به صورت مستند هایی حساس و گاه انتقادی در می آید. اسطوره های جهانی مانند پله ، اوزه بیو ، مارادونا، رونالدو، علی دایی با یاری وسایل تکنولوژی مدرن مانند عکس ، فیلم و بیش از همه تلویزیون  وامواج ماهواره ای، خلق شده اند. اسطوره های ملی مثل  مهدی مهدوی کیا ، علی کریمی ، احمد عابد زاده، خداداد عزیزی و حمید استیلی، در لحظه های حساس  ازحیات ملت خود و پیش چشم آنها (در خانه هایشان) نقش آفریدند.گل های خداداد عزیزی وعلی دایی به استرالیا از فریاد های شور انگیز  و حتی اشک شوق جواد خیابانی گوینده تلویزیون و "گل! گل! گل برای ایران" جدا نشدنی است. ما دیدیم که بعد از گل خداداد عزیزی به استرالیا، مربی برزیلی تیم ایران والدیر ویرا ،  از فرط هیجان، ته سیگاری را از روی زمین  برداشت و بر لب نهاد. مستندِ بازی های آفریقای جنوبی (2010) با سیستم سه بعدی بلو - ری(blu-ray)  توزیع شده است. دنیای مستند، فیلم های افشاگر از مسائل پشت پرده فدراسیون ها، فیفا وبازارهای تبلیغات دارد. این که برنده چه کسی یا چه نهادی است، از پرسش های اصلی است. آخرین اش  جام جهانی 2014 اثر اریک کانتونا مستند ساز و کاپیتان سابق منچستر یونایتد در باره زندگی مردم ریو دو ژانیرو و اعتراض آنان به سیاست  فوتبالی دولت  است که علیرغم کاهش سرمایه گذاری در بخش خدمات عمومی، به میزان یازده میلیارد دلار در جام جهانی سرمایه گذاری کرده است. اریک کانتونا همچنین با  به زیر سوال بردن انتخاب  قطر  برای جام جهانی 2022 می گوید که می ترسد فیفا  با جهانی کردن و کالایی سازی  فوتبال به ورزش  صدمه بزند. کانتونا می گوید  البته وقوع جام جهانی در برزیل این اهمیت را دارد که مردم در شرایط دیکتاتوری ، فضایی برای سخن گفتن خواهند یافت. کانتونا می افزاید من در  ماراکانا  بوده ام و عاشق این شهر هستم. اما الان استادیومی است مثل استادیوم امارات یا Stade de France  . آنها می گویند " این برای ما یک انقلاب است . ما مجبوریم به مردم آموزش بدهیم که بنشینند" اما آنها نمی خواهند بنشینند . آنها می خواهند بایستند ، بخوانند وبرقصند. کانتونا می گوید : آنها که می خواهند بخوانند وبرقصند دیگر استطاعت رفتن به آنجا را نخواهند داشت. بنابراین آنها را تربیت نمی کنند بلکه آنهارا به دور می ریزند و آدم هایی را راه می دهند که توان پرداخت پول بلیط را داشته باشند. کانتونا می گوید می توان دید که درتمام دنیا فوتبال از ریشه هایش جدا میشود...خجالت آور است که می خواهند آنها را دور بریزند. زیرا این قبیل هواداران هستند که فوتبال را ساختند و همین قبیل افراد هستند که فرزندی دارند که می خواهد فوتبالیست بشود. کانتونا می گوید : زیرا بیشتر مردم ، بیشتربازیکنان اهل محله های فقیر نشین اند. برای فوتبالیست شدن از هنگام کودکی باید هر روز  آموزش ببینی باید بروی به کوچه و صبح تا شب در خیابان فوتبال بازی کنی. کانتونا می گوید : ارتباط گسیخته بین خیابان و استادیوم باید موضوع  مبرم و مورد توجه  فیفا باشد.[3]

   الهام

   برای جام جهانی 2014 یک جام با نام " الهام" طراحی شده است. این نام از سه دست الهام گرفته شده که آن را بالا نگهداشته اند. آنها نشانه های نمادین زرد وسبز برزیل هستند که جهان را  به گرمی به میهن خویش دعوت کرده اند. البته این لوگو  توسط یک گرافیست برزیلی نقد شد:"  چنان می نماید که دستی صورت خود را از شرم پوشانده است".[4]

  یک  ماسکوت نیز طراحی شده ، ماسکوت عبارت از شخص، حیوان و یا  هر چیز خوش یمنی است که  می تواند به عنوان نشانه یک مدرسه، تیم ورزشی یا واحد نظامی و یا علامت تجارتی بکار آید. به ویژه طراحان و باورندگانش می گویند برای یک واقعه مهم مثل فوتبال خوش اقبالی به همراه  خواهد آورد.  برای  عاقبت بخیری جام جهانی 2014   ماسکوت رسمی به اسم Fuleco ترکیبی از دو کلمه  ( پرتغالی) فوتبال واکولوژی طراحی شده  است . و به این معناست که فوتبال اکو لوژی یا بوم شناسی وطرز زندگی مردم برزیل است.

  البته این بار هم برخی جاها جادوگران به ویژه در آفریقا دست بکار شدند. برخی  هم گفته اند که  معلوم نیست  جو جو(juju) ها و آن نیروها در برزیل هم کاری از دست شان بر آید. موضوع کارساز بودن جوجو در کشور های آفریقایی مورد بحث است که اگر مؤثر بود پس چرا  تاکنون هیچ جامی را نبرده اند.[5]

برگزاری مسابقات پرخرجی مثل جام جهانی، که حتی برای  تولید توپی متفاوت ( برازوکا) تجربیات آزمایشگاهی صورت گرفته، برای نخستین بار تکنیک خط دروازه ( goal line) برای یاری به داوران معرفی شده   و سونی، تکنیک اولترا رزولوشن برای تصویری برداری امسال  را آزموده است [6]، علاوه بر سود های کلانی که نصیب افراد و سازمان هایی می سازد، تضادها وزندگی محرومان را نیز به زیر ذره بین می برد. به گزارش خبر گزاری مهر:" در محله‌های فقیرنشین شهر کوریتیبا کودکانی هستند که هنوز هم پابرهنه فوتبال بازی می‌کنند".

در کشور ما هیجان فوتبال جنبه های فرهنگی و اجتماعی خاص خودش را دارد. آیا بازی های ایران، به طور مستقیم از شبکه سه پخش می شود؟ آیا در سینما های شهر بنمایش در می آید یا به خاطر جدا سازی جنسیتی، سینما دارها با اصرار بر خانوادگی بودن محیط سینما، از نمایش فوتبال برای آقایان، امتناع می ورزند؟  

شعارها ، رفتارها و قابلیت های ملی

 علاوه بر پیراهن ها و رنگ ونقش هایش ، شعار  های 32 کشورجهان (به ترتیب حروف الفبای لاتین)  هریک روحیه و فرهنگ شان را باز می تاباند. هر کشور حتی در سرود هایی که برای پخش در میادین فوتبال می سازد خود را با فرهنگ  ویادگارهایش  معرفی می کند. پژمان جمشیدی فوتبالیست سابق پرسپولیس گفته بود: "ما معمولاً از سرود های حماسی استفاده می کنیم"[7].  دروازه های  پرواز را احسان خواجه امیری خواند ونخستین ویدیو کلیپ آن پخش شد که حاوی تصاویری از پیروزی های تیم ملی و شور وشوق حضور در خیابان است:

دروازه های دنیا، رو به من و تو بازه

دنیا قراره از ما، اسطوره شو بسازه.

 بر پیراهن ایرانیان ( با ایدۀ خانم معصومه ابتکار) تصویر یوز ایرانی نقش بسته است که برای من تصویر پیراهن سفید،  زنده تر و ملموس  تر است زیرا که تصویر در داخل کادراش تمام نمی شود و خود را به بیرون می کشد. در صورتی که نقش روی پیراهن قرمز را نپسندیدم که بیشتر شبیه یک کلۀ  تاکسیدرمی شده بنظر می رسد.  طراحان لباس در دنیا ، بهترین لباس های جام جهانی رانیز رده بندی کردندو از نظر چشم گیر بودن، قدرتمند سازی، جذابیت و تشخص فرهنگی، طرح لباس ایتالیا، آمریکا، انگلستان، ایران و هندوراس در رده های آخر قرار گرفت. البته  طرح لباس ایرانی ها متعلق به کارخانه اُهل اشپورت است که از سال 2012 لباس های ایرانیان را تهیه می کند  ولوگوی کارخانه! و لوگوی فدراسیون فوتبال ایران، روی لباس دیده می شود.   

  روز دوشنبه پنجم خرداد اعلام شد ایرانیان یک سوقات ویژه برای مسی دارند که توپی با تصویر یوز ایرانی و گونه های در معرض خطر در 32 کشور شرکت کننده در جام جهانی را نشان می دهد. 

   از بین تمام شعار های ملی، دو نمونه ایران و یونان وجود دارد که به سرزمین های کهن فرهنگی خود افتخار کرده اند. مردم کره  جنوبی هم، از کره ای های سرخ پوش می خواهند که از حضور در بازی ها لذت ببرند. کشورهایی مثل ژاپن، الجزایر، بوسنی هرزگوین، غنا ، مکزیک بر مردمان و حوادث تاریخی کشورشان اشاره کرده اند. در شعار های ساحل عاج و کامرون، به فیل ها وشیر ها اشاره شده است. ایتالیایی ها و هلندی ها بر رنگ لباس ها ، کشور هندوراس بر پنج ستاره روی پرچم آبی رنگش.  سایر ملل بر پیروزی ، اتحاد، نقش تاریخ آفرین فوتبال و امید وافتخار آفرینی برای کشور خودتأکید ورزیده اند. ایران، یونان ، الجزایر (از طریق نام صحرا)، شیلی، کاستاریکا، کروآسی، اکوادور ، فرانسه و اروگوئه به کشورهایشان مستقیم اشاره کرده اند. تمام کشور های شرکت کننده درجام جهانی 2014 به فوتبالیست ها به عنوان نمونه های افتخاز آمیز و قهرمانان و آفرینندگان  شگفتی و بر آورندۀ آرزو های ملی نگریسته اند. ستارگان سیاه آمده اند تا برزیل را روشن کنند. و ایتالیایی ها می خواهند بر آن رنگ آبی بپاشند. برخی کشورها، فرصت برای ایراد شعارهای ملی را غنیمت شمرده اند. و تنها دو کشور اسپانیا و برزیل  به افتخارات پیشین خود در جام جهانی بالیده اند:

 

آرژانتین: ˈنه فقط یک تیم، ما یک کشوریم.  این تیم گران قیمت، وبرنده جام های 1978 و 1986 روز 31 خرداد ( ساعت هشت ونیم شب به وقت ایران) با  افتخار پارس،  در ورزشگاه مینیرائو شهر بلوهوریزنته مسابقه دارد.  برای عذر خواهی از ایجاد فضای اینترنتی علیه لیونل مسی، تمهیداتی اندیشیده شده است. پیش از این گفته می شد آقای جمشید مشایخی به آرژانتین می رود. به گزارش مهر، آرژانتینی ها  حضور در گروه اف را گروه زندگی نامیده اند. جواد نکو نام کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران هم گفت: ایران در گروه سختی قرار گرفته است.

 دولت برزیل باید  امید وار باشد که در روز برگزاری این مسابقه، مردم بلو هوریزنته، تظاهرات خود علیه گرانی را متوقف کنند.

آلمان: یک ملت، یک تیم،  یک آرزو. ( برنده جام در سال های 1954، 1974، 1990

آمریکا:  یک تیم متحد، برانگیخته شده  از شور   United by team, driven by passion  ایران در   جام جهانی  1998 فرانسه ،  تنها برد خود در جام جهانی را با گل های استیلی و مهدوی کیا ، به تیم فوتبال آمریکا تجربه کرد.

اروگوئه:   سه میلیون نفر  آرزو می پرورد... پس به تاز اروگوئه Three million dreams...let's go Uruguay  اروگوئه نخستین برنده   جام  طلایی در 1930 و فاتح جام در سال1950 بار دیگر به برزیل آمده است .

اسپانیا: شور یک قهرمان ، درون قلبهایمان است.(اشاره ای است به قهرمانی اسپانیا در جام جهانی 2010)

 استرالیا: فوتبالیست ها ی سرزمین کانگورو، ما را به تاریخ پیوند زنید  Socceroos: Hopping Our Way Into History! کُنیه تیم فوتبال  استرالیا ،" ساکرووس" است. ساکروو ترکیب واژه ساکر به معنای فوتبال و کانگورو است. این نام توسط یک روزنامه نگار سیدنیایی برای تیم ملی فوتبال  استرالیا که راهی ویتنام جنوبی بود انتخاب شد.

اکوادور:  یک تعهد، یک عشق، فقط یک قلب، این است برای تو اکوادور!

الجزایر:"جنگجویان صحرا در برزیل"، است . نام جنگجویان صحرا، مبارزات آزادی بخش و طولانی  علیه استعمار فرانسه را بیاد می آورد.

انگلیس: رؤیای یک تیم، ضربان قلب میلیون ها نفر! ( برنده جام 1966)

ایتالیا: بیایید رؤیای جام جهانی فیفا را آبی رنگ آمیزی کنیم  ( پیراهن رسمی ایتالیائی ها   لاجوردی رنگ است . برنده جام در سال های 1934 ، 1938، 1982 و 2006 )
ایران:  افتخار پارس

 ایران  در سال 1357با مربی ایرانی به جام جهانی آرژانتین راه یافت  و با مربی خارجی  در سال1377 به فرانسه ،  1385 به آلمان رفت  و 2014  به برزیل می رود.

برزیل: خودتان راآماده کنید ، ششمی هم در راه است (از سال 1930 تا کنون 19 بار جام جهانی برگزار شده که فقط هشت کشور برنده این مسابقات بوده اند. برزیل مالک جام ژول ریمه -1970 به عنوان پنجمین کشور وسیع جهان وبزرگترین کشور آمریکای جنوبی، برنده پنج جایزه از جام جهانی فوتبال است. و قرار گرفتن این پنج پیروزی به شکل پنج ستاره روی پیراهن ورزشی اش ، آن را مهمترین و قدرتمند ترین طرح لباس جام جهانی امسال معرفی کرده است. این کشور در تمام بازی های فینال حضور داشت ولی زخم شکست 1950  در ریودوژانیرو  را هیچگاه فراموش نکرده است).

بلژیک: ˈمنتظر غیر ممکن باشید!  

بوسنی و هرزگوین: ˈاژدهایی در قلبمان، اژدهایی در زمین!  (اژدها در فرهنگ بوسنیایی به چه معناست؟ حسین  کاپتان قهرمان بزرگ بوسنی در قیام علیه عثمانی ، اژدهای بوسنی ،  نامیده می شد . سرمربی کروات تیم فوتبال ذوب‌آهن اصفهان به خبرنگار مهر  گفت: بعید می‌دانم خوشبینی ایرانی‌ها از هم گروهی با بوسنی درست باشد و کسی که چنین فکری را می‌کند، شاید اطلاع کافی از تیم بوسنی ندارد زیرا آنها تیم کوچکی نیستند.

آیا در بعد از ظهر روز چهارم تیر،  هنگامی که  ایرانی ها در ورزشگاه  فونته نوا ، در مرکز شهر سالوادور، به دیدار این اژدها می روند، از میان  مردمانی با چهره شاداب  گذرخواهند کرد؟ همان هایی که وقتی خانم دیلما روسف رئیس جمهور برزیل به ورزشگاه آمد و کفش هایش را در آورد تا به توپ ضربه بزند ،  هلهله  می کردند  یا اتوبوسشان که با عبارت افتخار پارس،  مزّین شده، از میان مردمانی خواهد گذشت که برای اعتراض  به گرانی حمل ونقل،  در خیابان ها فریاد می کشند؟

پرتغال: گذشته ، تاریخ  و آینده پیروزی است.

روسیه:  هیچکس به پای ما نمی رسد.

ژاپن: سامورایی، زمان نبرد فرا رسیده است!

ساحل عاج:   فیل ها به برزیل روی می آورند. ( بار زده شده اند)   (Elephants charging towards Brazil!) "فیل ها" ، نام  تیم ملی فوتبال ساحل عاج است.

سوئیس: ایستگاه 8آخر: 07-13-14 ماراکانا! ( آخرین بازی در روز سیزدهم ماه ژوئیه - یکشنبه22  تیرماه- در استادیوم ماراکانا واقع در ریو دو ژانیرو پایتخت برزیل  برگزارمی شود و سوئیس امیدوار است در آخرین بازی حضور داشته باشد. فیلم مستند" باربوسا : مردی که برزیل را به گریه واداشت" ( ساخته لوچ فیلیپس)   ماجرای گل خوردن  باربوسا در یازده دقیقه آخر بازی ، در همین ورزشگاه دویست هزار نفری ماراکانا، از اروگوئه است.  در سال 1950 باربوسا بهترین دروازه بان جهان بود.  برگشت اقبال در آخرین لحظات ملت  برزیل را عمیقأ عزادار کرد.  فوتبال دوست هایی خودکشی کردند و  باربوسا به خاطر این شکست ، فردی ضد قهرمان ، بدنام و نابخشودنی شد ومورد توهین قرار گرفت. ادواردو گالیانو نویسنده  اروگوئه ای در کتاب فوتبال در آفتاب وسایه  از باربوسا نقل کرده است که :" حتی یک مجرم  پس از طی محکومیت اش وهنگامی که دین اش را پرداخت  بخشیده می شود. اما من هیچگاه بخشیده نشده ام".[8] سازنده فیلم باربوسا گفته است: "باربوسا، بار یک ملت را بر دوش کشید و من امیدوارم مخاطبان فیلم من این نکته را دریابند". مضمون فیلم لوچ فیلیپس این است که " در بازی ای که فقط دقایقی بطول انجامید، دروازه بان موآسیر باربوسا ،  برای همیشه به این لقب  خوانده شد: " مردی  که برزیل را به گریه واداشت". اما در واقع هیچکس را نمی توان ، تنها در یک واقعه ، خلاصه کرد."[9]
شیلی: شی شی شی ، لی لی لی، شیلی به پیش  ( شیلی کلمه ای اسپانیایی نیست. می گویند به معنای آخر زمین است).

غنا:  ستارگان سیاه:  آمده اند تا برزیل را روشن کنند.
فرانسه: غیر ممکن واژه فرانسوی نیست .
کاستاریکا: عشقم فوتبال، قدرتم مردمم و  افتخارم کاستاریکا.

کامرون:    شیر همیشه شیر است.  (نام تیم ملی فوتبال کامرون ، شیر های شکست ناپذیراست).

کرواسی:  با آتشی در قلب هایمان، همه چون یک تن برای کرواسی!

کره جنوبی: سرخپوشان، لذت ببرید! (  خطاب به فوتبالیست های کره ، با پیراهن سرخشان)
کلمبیا: در اینجا نه فقط یک تیم بلکه یک ملت  در حرکت ( در سفر) است.  

مکزیک: همیشه متحد، همیشه آزتک ( مکزیک سرزمین آزتک ها ست)
نیجریه: ˈفقط با اتحاد ، پیروزیم.   به گزارش خبرگزاری مهر ، مربی تیم ملی  نیجریه( قهرمان سبز پوش جام ملت های آفریقا )، درباره ایران گفت: ایران را دست کم نمی‌گیریم. برای ایران احترام قائلیم چون تیم ضعیفی در فوتبال و در جام جهانی وجود ندارد.
هلند:  مردان واقعی نارنجی می پوشند ( پرچم هلند قرمز ، سفید وآبی است ولی مردم هلند در این مسابقات  نارنجی می پوشند. نارنجی رنگ خاندان سلطنتی هلند و  یاد آور لحظات و مبارزات  تاریخی مردم آن کشور است. حتی در روز ملی ، در کنارپرچم اصلی ، یک پرچم باریک نارنجی نیز آویخته می شود. نام تیم ملی هلند اورنج است)  
ُهندوراس: ما یک کشور و یک ملتیم با پنج ستاره روی قلبمان.  (پرچم آبی وسفید با پنج ستاره)

یونان:  قهرمانان  همچون یونانی ها بازی می کنند.

 

 ما تا به حال چهار بار  به این زمین رقابت پا نهاده ایم.  به آزمون جهانی نهادن توان ملی، نه تنها امر مهمی است  بلکه این بار تنها  و بالاترین هدف است. امیدوارم افتخار پارس ، به همراه مربی اش کی روش  هر چه بیشتر در برزیل استقامت کند. هرچند در شرط بندی ها پیش بینی شده است که شانس ایران برای قهرمانی یک به 1500 است. اما ای کاش این پیش بینی هم از دهان جادوگر یا جوجویی در آمده بود که  می شد بر آن اعتماد نداشت!


انسان شناسی و فرهنگ - محمد تهامی نژاد 

(جهت حمایت از نویسنده اصلی مقاله میتوانید لینک اصلی قسمت اول را از اینجا و قسمت دوم را از اینجا بخوانید.)


مجموعه ی تمامی مطالب "ویژه ی جام جهانی 2014" شارکده را از اینجا دنبال کنید.


نظرات خودتان را درباره ی این جام و تاثیرات فرهنگی آن بر روی جامعه برای ما بنویسید. همچنین دیگر مقالات ویژه ی ما برای جام جهانی را دنبال کنید و نظر دهید.
جهت حمایت از ما اگر از این مطلب خوشتان آمد آنرا در گوگل با دکمه +1 محبوب کنید و یا درفیس بوک محبوب نمایید همچنین این مطلب را توسط دکمه های اشتراک گذاری میان دوستانتان به اشتراک بگذارید.