خانه های کلونیالی در بسیاری از موارد محوطه سازی را تحت تاثیر قرار داده است. این سبک گویای شیوه ساختمان سازی ساکنان اولیه آمریکاست. اولین خانه به این سبک توسط ۱۳ مهاجر ساخته شد که از محل سکونت اولیه شان بیرون شده و در آمریکا سکنی گزیده بودند.
اگر چه ساختمان های بسیاری پس از آن به تقلید از آنها ساخته شد و از ایده هایی که این ۱۳ نفر در ساخت این خانه به کار برده بودند، استفاده کردند. این سبک نشانگر شاخص های جذاب و خلاق معماری در تاریخچه زندگی بشر است.
آنچه از این سبک در ذهن بشر نقش بسته است ساختمان هایی بسیار مجلل و با شکوه می باشد؛ ساختمانی با دربی در مرکز ضلع روبرویی و پنجره هایی که با ترتییب خاصی در اطراف درب چیده شده اند. هنوز هم در امریکا ساختمان هایی با اندازه و طرح های مختلف ساخته می شود. سبک های معماری کلونیالی که از فرهنگ ها و تمدن های متفاوتی استخراج شده است عبارتند از: انگلیسی، هلندی، اسپانیایی و فرانسوی.
برای بازنگری سبک مورد نظر می بایست به ریشه یابی این مساله در خانه های اولیه ای که در آمریکا ساخته شده، پرداخت.

کلونیال های تاریخی
کلونیال جاریسون: اولین خانه های مقاوم توسط اولین ساکنین انگلستان ساخته شد که از سبک انگلیسی های قرون وسطایی تقلید شده بود. این خانه ها دارای بام های شیروانی بودند؛ پنجره های لوزی شکل که درون آنها از شیشه بود و طبقه دوم آن از نمای روبرویی ساختمان برجسته تر بود. در ضلع این ساختمان ها از چوب های رنگ نشده استفاده می شد.
کلونیال انگلیسی نوین: در سال ۱۶۰۰ میلادی ساکنین انگلیس ساختمان هایی ساختند که هم اکنون ما آنهاارا با نام کلونیال اصیل می شناسیم. این خانه ها دو طبقه بودند و سقف آنها شیروانی بود و درب ورودی آن در وسط نمای بیرونی ساختمان قرار داشت. برای اینکه دمای خانه حفظ شود، یک دودکش بسیار بزرگ از بخش مرکزی خانه به سمت بالا عبور می کرد. دیوارهای این نوع خانه ها هم رنگ آمیزی نشده بود.
کلونیال جنوبی: ساختمان هایی با طرح های متقارن و متشابه، مسکن ساکنین جنوب هم بود. اگر چه از برخی لحاظ این ساختمان ها تفاوت هایی هم داشت مثلا نمای بیرونی آن به جای چوب از آجر ساخته شده بود و دودکش هم از بخش جانبی ساختمان می گذشت.
کلونیال کژبام(به شکل جعبه نمک): برای اینکه مهاجرین بتوانند مساحت خانه هایشان را بیشتر کنند، در پشت خانه یک طبقه با پشت بام یکسویه به ساختمان اولیه اضافه کرد. نتیجه ساخت این خانه ها این بود که پشت بام شیب دار، این ساختمان را از وزش باد مصون نگاه می داشت. چون شکل ظاهری این ساختمان به شکل جعبه نمک بود آن را به همین نام نامیدند.
کلونیال مستطیلی شکل: در این سبک ساختمان ها یک طبقه و نیمه هستند و طبقه دوم دارای پنجره شیروانی نمی باشد. نمای بیرونی ساختمان از جنس قطعات چوبی رنگ نشده می باشد.
کلونیال هلندی: در قرن هجدهم هلندی ها در نیویورک و نیوجرسی مسکن گزیدند و خانه هایی ساختند که از جنس سنگ و آجر بود و فرهنگ فلاندر را منعکس می کرد.
کلونیال فرانسوی: مهاجرین فرانسوی که در ایالات “لوئیز یانا” و “میسیسیپی” خانه هایی ساختند که نمای آن گچکاری است و دارای ایوان دو طبقه و ستون های باریک و چوبی که در زیر سقف قرار گرفته می باشد. خانه های سبک کلونیال فرانسوی راهروهای داخلی ندارند به همین دلیل مهمترین راه عبوری این خانه ها ایوان آنهاست.
کلونیال اسپانیایی: در جنوب غربی آمریکا یعنی در فلوریدا و کالیفرنیا به ساختن خانه هایی به سبک اسپانیایی و خانه های شمال آفریقا روی آوردند. نمای این خانه ها از خشت خام و یا گچکاری بود. پشت بام های این خانه ها مسطح بوده و از قیر پوشانده و در انتهای لبه های پشت بام از آجرهای سفال قرمز پوشانده شده بود. برخی از خانه های سبک کلونیال اسپانیایی مشخصه های سبک مونتری که همان داشتن ایوان در طبقه دوم است را در خود دارند.
کلونیال جرجی: هنگامی که در انگلیس پادشاه جرج به سلطنت رسید، مهاجرین آجرهای پخته و خانه هایی با نماهای چوبی می ساختند که بعدها این سبک به مد روز معماری در بریتانیا تبدیل شد. این خانه ها بسیار متقارن بودند و بطوریکه دارای چندین پنجره بودند که در نمای روبرویی ساختمان در اطراف درب ورودی که در مرکز آن قرار گرفته به شکلی متقارن و متوازن کار گذاشته شده بود. این نما به طرز بسیار ساده ای با برجسته کاری های کنگره دار و یا ستون نماهای موازی و تزئینی، آذین بندی می شدند.
فدرال: در شرق، دوران مستعمراتی آمریکا رسما با امضای اعلامیه استقلال آمریکا به پایان رسید. اگرچه ساختمان سازان همچنان ایده های کلونیال(مهاجرین) را ادامه می دادند. سبک جرجی که به صورت ساختمان های متقارن و مستطیل شکل بود سیر تحولش را به سمت سبک پرزرق و برق فدرال طی کرد. پنجره هایی به سبک پالادیم، اتاق های بیضی شکل و تاج گل های تزئینی مهر ضمانتی بر معماری فدرال است.

کلونیال های نوین
کلونیال نوشکوفا: در اواخر سال ۱۸۰۰ ساختمان سازان ایده های ویکتوریایی را با ایده های ساختمان های کلونی را در هم آمیختند و سبکی را بنیان نهادند که بسیار سرآمد و جذاب بود که این سبک “کلونیال نوشکوفا” نام گرفت. این خانه ها به دلیل ساختار متقارن آنها و راهروی ورودی آنها که بسیار مجلل ساخته شده بودند معروف شدند.
کلونیال نوین: امروزه ساختمان سازان هنوز هم از ایده های کلونیال الهام می گیرند و سهولت سبک کلاسیک را با مصالح ساختمانی نوین در هم می آمیزند. در کلونیال نوین اغلب نمای آنها از آجر روکش دار و از نظر تزئین و دکوراسیون بسیار زیبا و جالب بود مثلا از ستون ها و پنجره های تزئینی در ساخت آنها استفاده می شد.
نقشه های زیربنای این زمین ها با سبک های زندگی همان دوران مطابقت دارد. اگرچه، اگر شما این خانه ها را مورد آزمایش قرار دهید می توانید به جنبه های زیبا و جذاب سبک کلونیال پی ببرید و خریداران آتی این بناها زندگی بسیار راختی در آنها خواهند داشت.