ریو د ژانیرو (Rio de Janeiro، به معنای رودخانه ژانویه) که به اختصار ریو نام برده می‌شود، مرکز ایالت ریو دو ژانیرو، دومین شهر بزرگ برزیل و سومین منطقه شهری بزرگ آمریکای جنوبی است که با جمعیت ۶.۳ میلیون نفری ۶امین شهر بزرگ آمریکا و ۲۶امین شهر بزرگ جهان نیز به حساب می‌آید. این شهر در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۱۲ به عنوان یکی از مناظر فرهنگی میراث جهانی یونسکو با نام «ریو د ژانیرو: منظر کاریوکا در بین کوه و دریا» به ثبت رسیده است.

Area: 486 sq miles = 1,260 km²

Founded: 1565

Local time: Sunday 3:01 PM

Weather: 81°F (27°C), Wind S at 12 mph (19 km/h), 74% Humidity

Population: 6.32 million (2010) UNdata

Colleges and Universities: Federal University of Rio de Janeiro

ریو د ژانیرو نزدیک به دو قرن از ۱۷۶۳ تا ۱۸۱۵ میلادی در دوره استعمار پرتغالی‌ها، در سال‌های ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱ میلادی در دوره پادشاهی متحده پرتغال، برزیل و آلگارو و در نهایت در سال‌های ۱۸۲۲ تا۱۹۶۰ به عنوان پایتخت کشور برزیل بوده است.

این شهر توریستی در کنار کوه‌های انبوه از جنگل و سواحل و خلیج‌های اقیانوس اطلس قرار گرفته‌است. شهر ریو دوژانیرو، میزبان بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ خواهد بود.

شهر ساحلی ریو دارای ۳ ساحل به نامهای ساحل کُپاکاپانا، ایپانما و لِبلان است. این سواحل به بهشت موج‌سواران معروف هستند. در «سواحل آزاد» شناگران و موج‌سواران می‌توانند به صورت برهنه به شنا و گرفتن حمام آفتاب بپردازند. قسمتی از معروفیت این سواحل مربوط به این قانون است.

در۷۱۰ متری بالای کوه کورکووادو (corcovado) بزرگ‌ترین مجسمهٔ دنیا قرار دارد. این مجسمه ۳۸ متر ارتفاع دارد که شمایل عیسی مسیح را با آغوش باز به تصویر کشیده‌است. این مجسمه به عنوان نمادی از این شهر نیز یاد میشود.

ریودوژانیرو، شهر سواحل آزاد و مردمان شاد، تفریحات دریایی، رقص، قهوه، فوتبال؛ شهری در آغوش مسیح.

ریودوژانیرو یا مختصراً ریو، در موقعیتی منحصر به فرد از اقیانوس اطلس واقع شده و سه بندر بزرگی که آن را احاطه کرده‌اند، یکی از عجایب طبیعی هفت‌گانه‌ی جهان را به‌وجود آورده‌اند. 

ریو به خاطر آب و هوای گرمسیری و مطبوع‌اش، همیشه پر از توریست است؛ هرچند که دو تا زمان خیلی خیلی شلوغ دارد: یکی تابستان‌هایی که شهر به خاطر آن‌ها لقب بهشت موج‌سواران گرفته و دیگری، زمستان با کارناوال‌های مشهور برزیلی.

اولین منظره‌ای که قبل از نشستن در فرودگاه در کنار آبی اقیانوس نظر شما را جلب خواهد کرد، مجسمه‌ی مسیح با دستان از هم گشوده است که روی کوه کورکووادو قرار دارد. مجسمه‌ی مسیح با ٣٨ متر طول یکی از بزرگ‌ترین مجسمه‌های دنیاست که نماد ریودوژانیرو هم به شمار می‌رود و جزو عجایب هفتگانه‌ی جدید دنیا هم هست. 

ریو دو فرودگاه دارد، اما بیشتر پروازها در فرودگاه گالائو که ٢٠ کیلومتری با مرکز شهر فاصله دارد، بر زمین می‌نشینند. تاکسی‌ها کیلومترشمار دارند و نمی‌توانند کرایه‌ی بیشتری بگیرند، پس بهتر است سوار ماشین‌های متفرقه که جلوی در خروجی فرودگاه می‌چرخند، نشوید. اگر بخواهید مسیر فرودگاه تا مرکز شهر را با اتوبوس‌های شهری طی کنید، مطمئن باشید که زمان به اندازه‌ی کافی دارید: برزیلی‌ها عادت دارند باروبندیل زیادی در سفر همراه خودشان داشته باشند و اگر توی اتوبوس شما فقط ده تا برزیلی هم باشند، جابه‌جایی وسایل‌شان حداقل نیم ساعت طول می‌کشد. اهالی ریو آدم‌های غرغرویی نیستند، دائم لبخند می‌زنند و آن‌قدرها هم زندگی را سخت نمی‌گیرند و عجله‌ای برای کاری ندارند؛ از شما هم انتظار می‌رود مثل یک توریست خوشحال همین‌طور رفتار کنید.

برای گشت و گذار در شهر، علاوه بر تاکسی‌ها و اتوبوس، از مترو هم می‌توانید کمک بگیرید. مخصوصاً زمانی که قرار است مسیری طولانی را طی کنید. مثل تمام شهرهای بزرگ دنیا، محل اقامت شما خیلی مهم است. خوب است که قبل از رزرو هتل در ریودوژانیرو، بدانید که دقیقاً قرار است در این شهر چه کار کنید. اگر آمده‌اید که به هر قسمت از شهر سری بزنید، هتلی بگیرید که دسترسی خوبی به وسایل حمل و نقل داشته باشد؛ اما اگر اهل سواحل آفتابی هستید، هر چند گران، اما همان دور و بر ساحل یک هتل خوب بگیرید. بزرگ‌ترین ساحل ریو، کوپاکابانا، یکی از طولانی‌ترین سواحل جهان است که چهارکیلومتر در امتداد اقیانوس اطلس کشیده شده. مرکز تمام هیجان‌های ریو، همین‌جاست. از بالا تا پایین ساحل، در دست علاقه‌مندان فوتبال و والیبال ساحلی، آفتاب، شنا، غواصی، موج‌سواری و دوستداران موسیقی است. هر گوشه‌ای از این ساحل، سرگرمی خودش را دارد. کافه‌های دور و بر ساحل، بهترین نوشیدنی‌های تابستانی دنیا را دارند، هرچند که برای غذا خوردن، انتخاب مناسبی نیستند. در عوض کمی از ساحل فاصله بگیرید و در یکی از رستوران‌های محلی، فیجوآدا سفارش دهید: بشقابی از لوبیای سیاه با تکه‌های بزرگ گوشت و سس غلیظ پرادویه. معمولاً کنار این غذا برنج یا نان‌های حجیم و نرم سرو می‌کنند و تا آخر غذا برای شما نوشیدنی نمی‌آورند، اما اگر هوا خیلی گرم باشد و خوردن غذاهای پرادویه برای شما سخت است، بد نیست یک نوشیدنی سبک لیمویی همراهش سفارش دهید.

یکی از جاهایی که هیچ مسافری در ریو از دست نمی‌دهد، کوه Sugar Loaf است. برای رفتن به بالای کوه باید از تله‌کابین‌های بزرگی استفاده کرد که در هر بار بالارفتن، تعداد زیادی مسافر -بین ٦٠ تا ٨٠ نفر- را جابه‌جا می‌کنند؛ البته مسیری هم برای کوهنوردی وجود دارد که از دل جنگل می‌گذرد و راهنما هم دارد. تماشای منظره‌ی شهر و دریای بی‌انتهای آبی از بالا در کنار طبیعت بی‌نظیر Sugar Loaf، به سختی قابل فراموش‌کردن است. 

اگر فوتبال‌دوست هستید، ریودوژانیرو شما را به راحتی به وجد می‌آورد. از بچه‌های خیلی کوچک تا مردهای مسن را می‌توانید در شهر یا کنار سواحل، در حال اجرای حرکات نمایشی با توپ ببینید. یک مثال معروف در مورد برزیلی‌ها هست که می‌گوید کودکان برزیلی قبل از این‌که راه رفتن را بیاموزند، بلدند دریبل بزنند؛ با کارهایی که از بچه‌های کوچک در خیابان‌ها می‌بینید، به این حرف ایمان می‌آورید. بعد از این‌ها، تماشای بزرگ‌ترین استادیوم ورزشی دنیا، ماراکانا، جذابیت دیگری از این شهر است. ماراکانا با میزبانی برزیل در جام‌جهانی ١٩٥٠ افتتاح شده و این روزها هم دارد خودش را برای میزبانی جام‌جهانی ٢٠١٤ آماده می‌کند. جلوی در این استادیوم، مجسمه‌ی بلینی، اسطوره‌ی فوتبال برزیل هم طرفدارهای خودش را دارد.

برای خریدکردن، ریو بازارهای جورواجور و زیادی دارد. از مراکز خرید شیک مثل Rio Sul و Lebon با بوتیک‌های برندهای معروف جهان تا بازارهای محلی و مراکز خرید کوچک پراکنده در شهر. هرچند که سراغ برزیلی‌ترین سوغاتی‌ها را باید از یکشنبه بازار Ipanema در ساحلی به همین نام و یا بازار شبانه‌ی ساحل کوپاکابانا بگیرید: از وسایل تزئینی چوبی و زلم زیمبوهای رنگارنگ گرفته تا لباس‌هایی با رنگ‌های تند و شاد. بعد از تی‌شرت‌های معروف نیویورکی با طرح I Love NY، تی‌شرت‌های زردرنگ برزیلی که عباراتی با سبز روی آن‌ها نوشته شده، پرفروش‌ترین طرح‌های لباس در دنیا هستند. 

در زمان کارناوال‌ها -بعد از عیدپاک به مدت ٦ هفته- در مسیر کارناوال‌های رقص سامبا هم بازارهایی راه می‌افتد که بسیار دیدنی است؛ فروشنده‌ها لباس رقص می‌پوشند و صنایع دستی برزیل را می‌فروشند.

اگر دیدن صنایع دستی و آثار هنری برزیل را دوست دارید، تماشای موزه‌ی ملی برزیل یا موزه‌ی کارناوال را در ریو از دست ندهید. هر دو موزه در مرکز شهر هستند و روزهای دوشنبه، بلیت‌ نیم‌بها می‌فروشند.

به خاطر بافت تو در توی شهر، بیشتر مواظب وسایل همراهتان باشید. ریودوژانیرو شهر ناامنی نیست، اما مثل هر شهر شلوغ دیگری ممکن است برای غریبه‌ها خطراتی داشته باشد. این را هم در نظر داشته باشید که هر سال میلیون‌ها نفر بدون آن‌که آسیبی به خود یا وسایل‌شان برسد، به این شهر سفر می‌کنند.

اگر در ریودوژانیرو وقت به اندازه‌ی کافی داشتید، دیدن جزایر کوچک اطراف را هم از دست ندهید. با یک ساعت قایق‌سواری، می‌توانید لذت شنا در میان اقیانوس و تماشای جزیره‌ای کوچک را با یک پذیرایی جذاب بومی در خاطره‌ی سفرتان ثبت کنید.

جاذبه های توریستی ریودوژانیرو

 سواحل ریو

سواحل ریو با آب های اقیانوسی-خلیجی و شن های نرم و زیبای خود و البته آفتاب دلنواز، سالانه هزاران توریست را به خود جذب میکنند. از جمله این سواحل میتوان به ساحل راموس، فلامنگو، بوتافوگو، یورکا، ورملا، لیم، کوپاکابانا، آرپودور، ایپانما، لبلون، سائو کونرائو، بارا دی تیجوکا و غیره اشاره کرد. در این سواحل هم میتوانید شنا کنید و هم از ورزش های آبی مختلف لذت ببرید.

کورکووادو

کورکووادو که به زبان پرتقالی به معنی گوژپشت میباشد، کوهی در مرکز ریوست و ارتفاع قله گرانیتی آن به ۷۱۰ متر میرسد. این قله در جنگل تیجوکا که یک پارک ملیست قرار دارد. تپه کورکووادو دقیقاً در قسمت غربی شهر واقع شده و به خاطر مجسمه عظیم ۳۸ متری مسیح رهایی بخش که بر روی آن قرار دارد بسیار مشهور است. با تله کابین سانتا ترزا میتوانید به بالای این کوه بروید و مجسمه مسیح رهایی بخش، شهر ریو، کوه کله قندی، دریاچه رودریگو دی فریتاس، سواحل کوپاکابانا و ایپانما، استادیوم ماراکانا و قسمت های بسیاری از ریو را تماشا کنید.

 مجسمه مسیح رهایی بخش

بزرگترین مجسمه آرت دکوی جهان به ارتفاع ۳۹.۶ متر که شامل یک پایه ۹.۵ متریست. وزن این مجسمه ۶۳۵ تن است و در قله ۷۰۰ متری کوه کورکووادو قرار گرفته. این مجسمه که نمادی از مسیحیت و صلح است و به سمبل ریو و برزیل تبدیل شده بین سال های ۱۹۲۲ و ۱۹۳۱ از بتن آرمه و سنگ صابون ساخته شده. در ژوئیه سال ۲۰۰۷ مجسمه مسیح رهایی بخش بعنوان یکی از عجایب جدید هفت گانه شناخته شد.

ایپانما

در ایپانما نه تنها میتوانید از ساحلی بی نظیر استفاده کنید، بلکه هتل های مجلل بسیاری نیز در این منطقه وجود دارند که کیفیت، رستوران های بین المللی و خریدی به یاد ماندنی در روئا گارسیا داویلا را میتوانید در آنها تجربه کنید. موزه سنگ های گرانبهای آمستردام ساور نیز برای گردشگران تورهای داخلی برگزار میکند. بازدید از خیابان تجاری ویسکوند دی پیراجا با مغازه ، رستوران ها و بهترین بوتیک های ریو و یکشنبه بازار هیپی با مجسمه های چوبی، صنایع دستی و لوازم موسیقی نیز خالی از لطف نیست.

موزه چاکارا دو سیو

این موزه محل زندگی هنرمند مشهور صنعتی، ریموند اوتونی دی کاسترو میسا می باشد. در این موزه محبوب، مجموعه ای از هنرهای مدرن هنرمندان مختلفی همچون لیجیا کلارک و پورتیناری خودنمایی میکنند. این موزه همچنین صنایع دستی برزیلی مربوط به قرن هفدهم و هجدهم را در خود جای داده است. در کنار این موزه پارکی به نام رویناس قرار دارد که ویرانه های خانه ای متعلق به لاریندا سانتوس لوبوی برزیلی را در خود جای داده.

این مطلب نگاهی اجمالی به شهر ریوداژانیرو بود. به زودی مقالات و مطالب بیشتر خصوصا برای دانشجویان معماری و شهرسازی در بخش ویژه نامه جام جهانی شارکده منتشر خواهیم کرد... با ما همراه باشید.

نظر شما راجع به این شهر چیست؟ آیا دوس دارید تجربه قدم زدن در این شهر خصوصا در روزهای جام جهانی را بدست آورید؟ آیا تجربه ای از سفر به این شهر داشته اید؟ نظرات خود را برای ما ارسال کنید و با دیگران به اشتراک بگذارید.