با سلام و عرض خسته نباشید، نظر به اهمیت موضوع این کنگره و گستردگی موضوعیت آن، لطفا اهداف و ضرورت های آن مورد نظر از برگزاری آن را بیان فرمائید؟
این کنگره یک هدف بسیار مهم دارد و آن پیوند گذشته و آینده است که از یک سمت به ریشهها، مبانی نظری، اصول و معیارهای معماری اسلامی- ایرانی میپردازد و از سویی دیگربه فناوریهای نوین، اندیشههای جدید، افقهای نو و آخرین دستاوردهای حوزه فناوری، معماری و شهرسازی توجه میکند. به عبارت دیگر هدف اصلی این کنگره بینالمللی پل زدن میان گذشته و آینده است که این پل در حوزه معماری و شهرسازی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و در حقیقت محورهای هشتگانه و دهگانه تعریف شده در کنگره مثالهایی از این پل گذشته به آینده هستند. به عنوان مثال در یک قسمت مبانی تعریف میشوند و از شهر اسلامی صحبت میشود و در جایی دیگر از فناوریهای نوین سخن به میان میآید. در اصل هدف نهایی، به عنوان نخستین کنگره افقهای جدید معماری و شهرسازی، صدور بیانیهای است که حاصل تفاهم اعضا در کنوانسیون است و این بیانیه پیرامون ضرورت پیوند گذشته و آینده و همچنین محورهای مهمی که میتوان از طریق آنها گذشته و آینده را به هم متصل نمود خواهد بود.
ضرورت پرداختن به این موضوع را در جامعهی امروزی، چه در ایران و چه در خارج از کشور، چگونه ارزیابی میکنید؟
در تمامی کشورهای جهان بعد از دوران انقلاب مدرن حرکت بسیار مهمی به سمت فناوری بوجود آمد و همچنان ادامه دارد. فناوری حرف روز جهان است. امروزه مرتباً کشفیات جدیدی اتفاق میافتند، متریالهای جدید خلق میشوند و در عین حال نرمافزارهای جدیدی ساخته میشوند. این نرمافزارها در کنار متریالها و موقعیتهای جدید باعث شده تا فناوری به حرف بسیار مهم و اساسی در جهان امروز تبدیل شود. از سوی دیگر بعد از بازبینی نسبت به جریان مدرن، یک اتفاق مهم در جهان بوجود آمدهاست و آن گرایش به هویت بومی است. گرایش به هویت بومی جریانی است که در آن عنوانهایی مانند منطقهگرایی، بومیگرایی، خودی گرایی، بن دوستی، علاقه به محیط زیست، علاقه به اکولوژی و مانند آن مطرح شدهاست. تمامی این جریانات نگاهی به درون دارند. این کنگره به دنبال بیان مکالمهای بین این دو جریان است. جریانی که از یک سمت به فناوریهای نو و اندیشههای جدید نگریسته و از سمت دیگر به پیشینه و هویت ایرانی- اسلامی که بستر نمونهای است که امروز راجعبه آن صحبت میشود.
از منظر شما آیا الگوی ایرانی- اسلامی قابلیت تعمیم پذیری به جامعهی ما و جامعهی جهانی را دارد؟
این سوال در اصل سوال کلیدی همین کنگره است، که آیا این الگو قابل تشخیص است یا خیر؟ در دورهی فناوری و در دورانی که جوامع به سرعت در حال حرکتاند، در دورانی که تحولات اجتماعی و سیاسی بسیار سریع شده است، آیا میتوان الگویی بومی ارائه داد؟ و آیا میتوان الگوهای ایرانی- اسلامی را در معماری و شهرسازی پیاده کرد؟ تحولاتی مانند ب
یداری اسلامی و بهار عربی این سوال را در جهان اسلام حساستر نیز کرده است. بهطوری که امروزه بیشتر میپرسیم آیا میتوان در حوزه معماری و شهرسازی نیز به خود برگشت؟
پیام شما به شرکت کنندگان در کنگره چیست؟
پیام من به افرادی که در این کنگره شرکت میکنند، این است که در این سه رویکرد اساسی و در رابطه با شناخت این دوجریان، یکی هویتگرایی و دیگری جهانی گرایی، اظهارنظر کنند و آخرین تجربیاتشان را راجع به آنها بیان کنند. روی دیگر سخن من با افرادی است که در حوزهی عمل فعالیت میکنند، متخصصین طراحی معماری، طراحی شهری و متخصصین اجرایی شرکتهای تخصصی مدیریتی. از این افراد میخواهیم تا آخرین دستاوردها و تجاربشان را در این حیطهها برای کنگره ارسال نمایند و بیان کنند که در حیطهی عمل با چه موفقیتها و عدم موفقیتهایی روبرو شدهاند. سخن آخر مرتبط با آیندهنگران و آیندهپژوهانی است که افقهای جدید را رصد میکنند. کسانی که با اتکا به مبانی و شناخت گروه اول و با اتکا به تجربیات و دستاوردهای گروه دوم، افقهای جدیدی را میتوانند ترسیم کنند. در خواست ما از این گروه این است تا با کمک این جریانات افقهای جدیدی را برای معماری و شهرسازی ایرانی- اسلامی پیشنهاد کنند.
از این پس میتوانید تمامی اخبار، اطلاعیه ها و نکات مهم درباره این همایش را از شارکده دنبال نمایید.