این مقاله نه عکس از آلودگی هوا و برج میلاد میان دود دارد نه راهکار و توصیه و خوردن سبزی و میوه نه درباره تاریخچه آلودگی هوا و انقلاب صنعتی و وضعیت دیگر کشور ها حرف میزند. 

چند سال پیش آلودگی هوا چیزی بود که همه از آن میترسیدیم اخبار آن تیتر یک روزنامه ها و اخبار ها بود حداقل یک یا دو روز هوای نسبتا" آلوده و ناسالم وجود داشت و با تعطیلی و هشدار به خیر میگذشت. الان دیگر اما چند سال قبل نیست از آن زمان تا کنون آن یک یا دوروز که آلوده بود تبدیل شد به هرروز هفته در ماه های سرد و با نگرانی میگذشت و تابستان هم که آلودگی وجود نداشت پس میگذشت تا با همین روال رسیدیم به امروزی که شهرمان دیگر نفس نمیکشد. عده ی زیادی هرروز در معرض این آلودگی هستند و از عمر خود کوتاه میکنند اما متوجه نمیشوند چه بسیار آماری که از آلودگی هوا جان خود را از دست میدهند سرطان و آسم و تنگی نفس و هزار اسمی که شاید این روز ها بیشتر میشنویم و قطعا در آینده باز هم بیشتر میشنویم.

شهری که نتواند نفس بکشد نه به خیابان جدید و نه تونل و نه روگذر احتیاج دارد و نه احیای بافتی فرسوده شهری را در الویت قرار میدهد. 

این سفیدی که این روزها برای ما عادی شده نه مه است و نه تاری چشم شاید به آن عادت کردیم ، شاید دیگر حتی خبرگزاری ها هم از آوردن آن در تیتر خسته باشند ولی عادت کردن ما دلیلی بر حل مسئله نیست. 

29 دی ماه روز هوای پاک بود واژه ای که دیگر با ما بیگانه است .

با امید به وزش باد و بارش باران راهی از پیش نمیرود.توسعه ی شهرها برای ماشین ها و گسترش خیابان های پرسرعت به جای پیاده رو ها ما را هرچه بیشتر در این معضل فرو میبرد. گسترش شهرک های صنعتی برای شهرهایی که علاوه بر ترافیک و جمعیت کارخانه هایی را که روزی در جهت آسایش زندگی ساخته شده بود ولی اکنون آسایشی برای ساکنین اطرافش باقی نگذاشته اند و هزار عامل واضح دیگر که با کوچکترین پیگیری هایی رفع میشود مسئله ای است که مارا بیش از پیش در باتلاقی از این معضل شهری فرو میبرد.

شهر اصفهان پاییز و زمستان امسال عنوان آلوده ترین شهر ایران را از آن خود کرده است. نکته ی جالب درباره ی وضعیت این شهر متروی رها شده ی آن، رودخانه ی خشک آن ، توسعه ی شهرک صنعتی اطراف آن ، و بنزین استانداردی که در پالایشگاهش تولید میشود ولی حتی قطره ای از آن هم سهم خودروهای شهر نمیشود. روزهایی با وضعیت بسیار خطرناکی که طی قوانین برخی شهرها به طور کل باعث تعطیلی شهر میشود این شهر مجوز تعطیلی نیافت! البته این در ظاهر بود. در واقع ریه های کودکان و حتی تمامی افرادی که در این روزها در معرض هوا بودند و شهری که از آن فقط هاله ای از دود باقی مانده است به طور کلی تعطیل شدند.
” میانگین شاخص آلودگی در تهران بین ۱۴۰ تا ۱۶۰ یعنی در شرایط هشدار بوده است، این در حالی است که در اصفهان این اعداد در دیماه بین ۲۳۵ تا ۲۸۸ psi در نوسان بوده است، یعنی در شرایط اضطرار! و حتی مشاهده می‌شود این اعداد در یک ایستگاه از ۳۰۰ هم فراتر رفته است و این یک فاجعه است “روزانه ۴۰۰ تا ۶۰۰ تن گوگرد وارد هوای اصفهان می‌شود بهتر است در ابتدای ورود به شهرهایمان به جای خوش آمد گویی از این پس تابلویی جهت ورود به منطقه شیمیایی بگذاریم(!)

علاوه بر تمامی این ها ما انسان ها میبینیم و میفهمیم این آلودگی است و نباید در معرض آن قرار بگیریم امور غیر ضروری کنار بگذاریم و از روزهای بعد پای پیاده را بر چرخ ماشینمان ترجیح دهیم.

شهری که در آن زندگی میکنیم از آن همه ی ماست این شهر از حضور ما ساخته شده پس با حضورمان آنرا نابود نکنیم.

لینک های زیر جهت مشاهده روزانه وضعیت آلودگی هوا هستند، خانه های رنگی که مشاهده میکنید هوایی است که در آن نفس میکشیم.

مشاهده روزانه آلودگی هوای تهران

مشاهده روزانه آلودگی هوای اصفهان