منحصر به فرد بودن ما بدین معناست که ما دو روش مجزا برای خلق و تولید کردن داریم- که ساختار ما را رازگونه ساخته است . لوفبور بیان می کند که این دو روش به ندرت با یکدیگر منطبق هستند: یک روش خودانگیخته- ارگانیک و روش دیگر انتزاع، رویکرد پیشرویی از برنامه ریزی برای روزهای بارانی پیشِ رو. خوب مسئله ای که مطرح می شود این است که خودانگیختگی چگونه عمل می کند؟ چگونه شکلی از زندگی خودانگیخته خارج از یک انتزاع خلق می شود؟...