در یک تعریف، پست مدرنیسم سبکی است در طراحی و معماری با طول عمری بی نهایت کوتاه، درست شبیه به ارت دکو، که در دهه های 1970 و 80 به اوج شکوفایی خود رسید، سبکی که تزیین و رنگ های روشن و شوخ طبعی پر کنایه را کمال مطلوب خود می دانست، سبکی که هم کلاسیک بود و هم پاپ، سبکی مسرور از تئاتری و تصنعی بودن با ساختمان هایی مملو از ستون و طاق هایی که نقش سازه ای نداشتند و رخبام های ورقلمبیده و روستامنشی موقری را به نمایش می گذاشتند و علی رغم تمام این جبروت توخالی بودند، تمام این سبک یک صحنه ارایی بود...
