برنامه ریزی برای شهر بنابر اهدافی که برای خود تعیین می کند یا گروه اجتماعی ای که مقصود خود قرار می دهد – به عبارتی رویکردی که بر می گزیند- ریشه های معرفت شناسانۀ مشخصی دارد. بر این اساس می توان گفت برنامه ریزی فضای شهری برای زنان ایدۀ اصلی خود را از نظریات فمنیستی اقتباس می کند. اما فمنیسم و نظریات فمنیستی در قالب کلیتی واحد شناخته نمی شود. «فمنیسم همانند اغلب نگره های فلسفی دیگری که دامنۀ گسترده ای دارند ...
دراواخر قرن نوزدهم ، ازجمله راه حلهایی که برای بسیاری ازمسائل سکونت درشهر پیشنهاد شد ، فکرایجاد شهرهای باغ مانند بود . اساس این فکر براین اصل قرار داشت که مالکیت زمین های بایر، به شهر تعلق گیرد وعواید حاصل ازافزایش قیمت زمین ، ازآنِ شهر باشد تا گسترش شهر...
شهرها محصولی از فرهنگ مردمان هر سرزمین و متأثر از عواملی همچون اقلیم، اقتصاد و …. باورها و جهان‌بینی ساکنان است. شهرها چه کوچک، چه بزرگ، در هرزمان و هر جا به دلیل ویژگی‌های انسانی خود از مراکز و پایگاه‌های دین، علم، هنر و ادب بوده‌اند...
پایداری یک معنای نسبی دارد، پایدار ماندن یعنی ادامه دادن و به جلو رفتن است. منظر پایدار پدیده ای است که توقف ندارد و در تمام سال ها و برای تمام نسل ها زنده و پویا است و به بقای خود ادامه می دهد. منظری است که برخاسته از هویت یک قوم و ملت است.