کالبد شهر به مثابه ی محیط زندگی انسان تاثیر ژرفی بر هویت فرد دارد . احساسات فرد در محیط و تحت تاثیر آن شکل می گیرد . محیطی که فرد را بپذیرد ، نیازهای انسانی او را برآورده کند ؛ به او حسی از تعلق و آرامش می دهد و فرد برای حفظ و بقای آن تلاش خواهد کرد . در چنین محیطی است که افراد خود را از محیط زندگی و جامعه ای که در آن بستر شکل گرفته است جدا نمی دانند و هویت خود را در رابطه با محل سکونت خود تعریف می کنند .
فضاهای شهری با روشنایی برای زندگی در شب طراحی می شوند. یکی از نقایص معماری و شهرسازی ما در این است که همه طراحی ها با احتساب نور خورشید انجام می شود.به عبارتی با تاریکی هوا تمامی خلاقیت ها و هنرهایی که برای آن کوشش شده، یکباره در تاریکی شب محو می شود. زندگی شهری و بالطبع الزامات اقتصادی مرتبط با آن ایجاب می کند که دامنه فعالیت های انسانی از طول روز گذشته و تا پاسی از شب ادامه یابد.
حضور شعور تجسمی در طراحی شهری نشان دهنده درک گرادننده های آن شهر از نظر زیبا سازی و اهمیت دادن به حس بصری شهروندان و تمامی بازدیدکنندگان یا عبورکنندگان از آن شهر است بخش عمده ای از فضای شهری ، زیبا سازی شهر است که هم برای روحیه شهروندان و هم برای جذب گردشگران می تواند اهمیت خاصی داشته باشد البته برای نهادینه نمودن زیباسازی شهری ابتدا باید مردم رابا مقوله زیبا شناسی هویت مدار آشنا سازیم و آنان را به اینگونه زیبا شناسی عادت دهیم تا از طریق آن بتوانیم این زیبایی را به خانه هایشان ببریم زیرا اگر در این مورد غفلت نماییم از طریق اینترنت و ماهواره نوع دیگری از زیبا شناسی به خانه افراد راه پیدا می کند ...
پایداری یک معنای نسبی دارد، پایدار ماندن یعنی ادامه دادن و به جلو رفتن است. منظر پایدار پدیده ای است که توقف ندارد و در تمام سال ها و برای تمام نسل ها زنده و پویا است و به بقای خود ادامه می دهد. منظری است که برخاسته از هویت یک قوم و ملت است.
افزایش روزافزون جمعیت و تمرکز آن در شهرها بویژه طی دو سده اخیر و پس از انقلاب صنعتی حقیقتی انکارناپذیر در تمامی نقاط جهان است. این روند افزایش جمعیت از آنجاکه عموما نامتناسب با روند توسعه شهرها بوده، پیوسته زندگی در شهرها را با تهدید مواجه کرده و معضلات و مشکلات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و… فراوانی را سبب گردیده است.
گوردن کالن در ابتدای کار خود به گروه “مارس”[تحقیقات معماری مدرن] شاخه بریتانیایی“سیام” و “تکتون” پیوست و در ارائه نمایشگاه‌های برگزار شده توسط گروه مارس همکاری داشت. در طراحی‌های همین نمایشگاه بود که میتوان نطفه‌های اولیه نظریه “دیدهای پیاپی” را دنبال کرد.
منظر شهری هنر یکپارچگی بخشیدن بصری و ساختاری به مجموعه ی ساختمانها، خیابانها و عناصر موجود در آنها و فضاهایی است که محیط شهری را میسازد،(کالن،۱۳۷۷،گزیده) از جمله میتوان به فضاهای طبیعی موجود در شهرها اشاره کرد که نقش بسزایی در خلق منظر شهری متفاوت دارند.در میان عناصر طبیعی...
در شرایط امروز “هویت و منظر” شهر دو موضوع همتراز و معادل تلقی می‌شوند. هرگاه که بحث از “بی هویتی” شهر معاصر ایرانی مطرح می‌شود ناخودآگاه راه حل آن در ساماندهی سیمای شهری تصور می‌شود. گویی فرض بر اینست که اگر سیمای شهر به سامان شود، هویت نیز به شهر باز می‌گردد. اما در مقام عمل تحقق این فرضیه ساده با مشکلات بسیاری مواجه شده است.